Με σπουδές πολιτικού μηχανικού και αρχιτεκτονικής εσωτερικού χώρου εργάστηκε σε εταιρίες του ευρύτερου δημόσιου τομέα (ΒΙΠΕΤΒΑ Α.Ε., ΕΑΧΑ Α.Ε.) και του Υπουργείου Πολιτισμού (ΟΠΕΠ Α.Ε.), ως επιβλέπων μηχανικός σε πλήθος έργων, μεταξύ των οποίων το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης (ΥΜΥ) Δημητσάνας, η αξιοποίηση της κοιλάδας του Λούσιου, το Μουσείο της Ελιάς στη Σπάρτη και η ανάδειξη της Αρχαίας Αγοράς Αθηνών. Παράλληλα, δραστηριοποιούμενος στο ελεύθερο επάγγελμα, συμμετείχε στην εκπόνηση πλήθους μελετών, κυρίως αναστήλωσης και αποκατάστασης διατηρητέων κτιρίων, με αποτέλεσμα να διευρύνει σημαντικά την εμπειρία και την εξειδίκευσή του στον επιστημονικό αυτό τομέα. Ενδεικτικά μερικές από τις μελέτες αυτές αφορούσαν στο διατηρητέο κτίριο του παλιού Χρηματιστηρίου Αθηνών, σε Μονές του Αγίου Ορους, σε διατηρητέα κτίρια στην Αθήνα και στην περιφέρεια, στο Μεγάλο Αρσενάλι των Χανίων κ.α.
Από το 2003 έως το 2008 εργάστηκε (ως υπάλληλος της ΜΟΔ Α.Ε.) στη Διαχειριστική Αρχή της Περιφέρειας Πελοποννήσου όπου ήταν υπεύθυνος των συγχρηματοδοτούμενων έργων πολιτισμού στην Πελοπόννησο. Από το 2009 έως τον Ιούνο του 2011 επανήλθε στην Κεντρική Υπηρεσία της ΜΟΔ Α.Ε. – στην Ομάδα Υποστήριξης Εργων και Φορέων σε παραμεθόριες και νησιωτικές περιοχές.
Από τον Ιούνιο του 2011 έως τον Μάιο του 2012 ήταν Σύμβουλος του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών Παντελή Οικονόμου στα θέματα δημόσιας ακίνητης περιουσίας και εθνικών κληροδοτημάτων. Επεξεργάστηκε και ολοκλήρωσε σχέδια νόμου για τον καθορισμό του αιγιαλού της χώρας και για την αναμόρφωση – εκ βάθρων – του θεσμικού πλαισίου που διέπει τα Εθνικά Κληροδοτήματα. Είχε την κύρια ευθύνη (σχεδιασμός, οργάνωση, συντονισμός, παρακολούθηση) – από το Γραφείο του Αναπλ. Υπουργού – του project της μεταστέγασης των Κεντρικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομικών στο δημόσιο ακίνητο της οδού Θηβών 196-198 (πρώην καπναποθήκες ΚΕΡΑΝΗ). Από την μεταστέγαση αυτή, που δυστυχώς δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί παρά το προχωρημένο στάδιο των διαδικασιών, θα εξοικονομούσε το Ελληνικό Δημόσιο πλέον των 7,5 εκ. € από ενοίκια ετησίως.
Από τον Μάιο του 2012 εργάζεται ως στέλεχος στην Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή “Επιτροπή Εποπτείας & Ελέγχου Παιγνίων”.
Με αφετηρία τη δημιουργία του ΥΜΥ στη Δημητσάνα και την εν συνεχεία υλοποίηση σημαντικού αριθμού έργων και παρεμβάσεων, ανέπτυξε και διατηρεί έντονη δραστηριοποίηση σε ζητήματα πολιτισμού και περιφερειακής ανάπτυξης, ιδιαίτερα δε της Πελοποννήσου.
Το διδακτορικό του στο Edinburgh College of Art – School of Architecture πραγματεύεται το “Κοινωνικά Ανοιχτό Μουσείο” (“Community Museum”), μια καινοτόμα προσέγγιση στην οργάνωση και λειτουργία των μουσείων, των πινακοθηκών και γενικότερα των πολιτιστικών χώρων.
Αυτό που – από μικρό παιδί – τον σημάδεψε καθοριστικά ήταν οι διηγήσεις των συνθηκών που οδήγησαν την οικογένειά του να φύγει από την πατρογονική γη της Μεσσηνίας, για την Αθήνα, το 1947, μέσα στη δίνη της εμφυλιοπολεμικής βαρβαρότητας.
Πολύ νωρίς, από μαθητής κιόλας, εμπνευσμένος από τις αριστερές παρακαταθήκες του παππού και του πατέρα του, άρχισε να ψάχνει το πολιτικό του στίγμα μελετώντας και εμβαθύνοντας στη σοσιαλιστική διανόηση και γραμματεία, δραστηριότητα που συνεχίζει μέχρι σήμερα. Από το 1981, εμπνευσμένος από το όραμα του Ανδρέα Παπανδρέου, εντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ, αρχικά στην ΠΑΜΚ και στη συνέχεια στην ΠΑΣΠ, όπου χρημάτισε μέλος του Γραφείου Σπουδάζουσας Αθήνας (1984-1986).
Μετά το στρατό, το 1989, ξεκίνησε να εργάζεται στην Πάτρα, όπου έζησε έντονα το «νοσηρό» κλίμα του «βρώμικου ‘89» ως μέλος του συντονιστικού οργάνου νεολαίας ΠΑΣΟΚ Αχαϊας.
Το 1990 απολύθηκε για πολιτικούς λόγους και το 1991 τον βρίσκει να εργάζεται στον Βόλο απ’ όπου επιστρέφει στην Αθήνα το 1992 και ως εκλεγμένος συνδικαλιστής της ΠΑΣΚΕ στην ΟΤΟΕ, πρωτοστατεί στη δημιουργία της Γραμματείας Νέων της ΓΣΕΕ. Στη Γραμματεία Νέων, από την σύστασή της ως το 1998, έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην δημιουργία εθνικού δικτύου νέων εργαζομένων, σε Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες, στη διοργάνωση πανελλαδικών εκστρατειών για θέματα που αφορούσαν στην εργαζόμενη νεολαία και γενικότερα στην ανάδειξη και προώθηση νεολαιίστικων αλλά και ευρύτερων κοινωνικών ζητημάτων.
Είχε καθοριστική συμβολή στην εφαρμογή στη χώρα μας της 3ετούς (1993 – 1995) αντιρατσιστικής εκστρατείας του Συμβουλίου της Ευρώπης με τίτλο «όλοι διαφορετικοί – όλοι ίσοι» και στη συγκρότηση του Εθνικού Συμβουλίου κατά του ρατσισμού που συνέστησε η Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς.
Ως εκπρόσωπος, επίσης, της ΓΣΕΕ, δραστηριοποιήθηκε στο διεθνές συνδικαλιστικό κίνημα νέων. Επιστέγασμα ήταν η εκλογή του στο 7μελές Προεδρείο της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (Σ.Ε.Σ.), το 1995, στη Γενική Συνέλευση στο Λουξεμβούργο, για πρώτη φορά εκλογή Έλληνα συνδικαλιστή στο ανώτατο καθοδηγητικό και συντονιστικό όργανο των ευρωπαϊκών συνδικάτων.
Στο πλαίσιο της συμμετοχής του στο Προεδρείο της Σ.Ε.Σ. είχε πλήθος επαφών με ανώτατα κυβερνητικά στελέχη κρατών-μελών της Ε.Ε., προώθησε πολιτικές κατοχύρωσης των εργασιακών δικαιωμάτων των νέων, οργάνωσε πανευρωπαϊκές καμπάνιες και παρεμβάσεις για μισθολογικά και θεσμικά ζητήματα, αλλά η κορυφαία συνεισφορά του ήταν η «έμπνευση» και δημιουργία του «Μεσογειακού Φόρουμ», μιας πλατφόρμας συνεργασίας των Εργατικών Συνομοσπονδιών του μεσογειακού χώρου και της ζώνης της Νότιας Ευρώπης.
Εκπροσωπώντας τη ΓΣΕΕ, συμμετείχε ενεργά και αποφασιστικά σε όλες τις διεργασίες για τη δημιουργία του Εθνικού Συμβουλίου Νεολαίας, το 1996, που αποτελούσε πάγια επιδίωξη της ελληνικής νεολαίας. Στο Εθνικό Συμβούλιο διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο, όντας ο εκπρόσωπος της μαζικότερης οργάνωσης νέων της Ελλάδας.
Η κομματική του δραστηριότητα συνεχιζόταν παράλληλα με την συνδικαλιστική. Την περίοδο 1990 – 1992 εκλέχτηκε στη Νομαρχιακή Επιτροπή Νεολαίας ΠΑΣΟΚ Α’ Αθήνας. Στις Δημοτικές εκλογές του 1994 ήταν υποψήφιος με τον συνδυασμό του Θεόδωρου Πάγκαλου, έχοντας προταθεί από το Κεντρικό Συμβούλιο της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ. Με την αποχώρησή του από τον χώρο της Νεολαίας δραστηριοποιήθηκε κομματικά στην Τοπική Οργάνωση της Κυψέλης, αρχικά ως μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής και εν συνεχεία ως Α’ Γραμματέας, την περίοδο 1997-1999.
Εχει διατελέσει μέλος του Τομέα Περιφερειακής Οργάνωσης του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, υπεύθυνος για την περιοχή του Λασηθίου και μέλος του Τομέα Οικονομίας του ΠΑΣΟΚ. Συμμετείχε επίσης (2008-2010) στην Ομάδα Πολιτισμού του “ΙΣΤΑΜΕ – Ανδρέας Παπανδρέου”.
Είναι παντρεμένος με την Τοπογράφο Μηχανικό Ελένη Παπαηλίου και έχουν μια κόρη.
